അങ്ങിനെ വീണ്ടും ആ മാങ്ങാ അച്ചാര് കഴിക്കാന് യോഗമുണ്ടായി... പണ്ടു ഉമ്മ ഇട്ടു തന്ന അതേ മാങ്ങാ അച്ചാര്...നാട്ടില് നിന്നും വന്നപ്പോള് കൊണ്ടു വന്നതാണു, റാസ് ലിയുടെ ഉമ്മയുടെ വക... പണ്ടു സ്കൂളിലേക്കുള്ള ചോറ്റു പാത്രത്തിലെ പ്രധാന ഐറ്റം ഈ മാങ്ങാ അച്ചാര് ആയിരുന്നു...ആ കാലം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു... തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത വിധം.
എന്റെ ജീവിതത്തിലെ മറക്കാനാവത്ത കാലം... അല്ലെങ്ങില് മറക്കാനിഷ്ടപ്പെടാത്ത കാലം... അപ്രതീക്ഷിതമായി പഴയ ഒരു സഹപാഠിയെ ഓര്ക്കൂട്ടില് കണ്ടപ്പോള് അറിയാതെയെങ്ങാനും മനസ്സൊന്നസ്വസ്ഥമായോ? ലിറ്റില് ഫ്ലവറിലെ ആ ജീവിതം... ഒന്നാം ക്ലാസ്സുകാരന്റെ മനസ്സില് പ്രണയം തോന്നുമോ...? അതോ വെറും ഒരു സ്നേഹം... ഒരു കൂട്ടുകാരിയോടെന്ന പോലെ...അറിയില്ലായിരുന്നു... ഇപ്പോഴും അതെന്തായിരുന്നു എന്നു മനസ്സിലാവുന്നില്ല...! ഒന്നല്ല... ഒരുപാടു പേരെ ഞാന് പ്രണയിച്ചിരുന്നു..
Sunday, November 4, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)